Lekker rustig

Wauw, dit is de eerste keer dat ik echt moet goed moet nadenken over wat er gebeurd is in de laatste tijd.
Eigenlijk niet zoveel, maar omdat ik al een tijdje niet meer heb geschreven leek het me toch een goed idee om een blogje te maken.
Ik had maandag deze week al vrij en vrijdag had ik ook al geen school dus ik heb het lekker rustig, en daar heb ik helemaal geen problemen mee.

Het gaat heel erg goed met mij in mijn gastgezin en daar ben ik heel erg blij mee, want overal om me heen zijn er gastkinderen die wegens problemen met hun gastgezin naar een ander gastgezin verhuizen. Maar gelukkig heb ik het hier prima naar mijn zin, en sinds dat Selen hier is is het er hier alleen maar beter op geworden.
Selen is een 12th grader wat betekent dat ze afstudeert dit jaar.
Ze is echt heel erg aardig en omdat er nu zoveel mensen in een huis zijn is het nooit echt ongemakkelijk of zoiets dergelijks.

Ik heb net mijn rapport gekregen en die zag er goed uit. We krijgen in totaal vier rapporten.
School is voor de rest redelijk oke. Ik bedoel, het is nog steeds school dus ik zal niet zeggen dat het geweldig is maar de kinderen zijn aardig en de leraren zijn over het algemeen oke, en ik heb nooit echt huiswerk of moeilijk huiswerk dus mijn leven hier is erg relaxing.

Laatst was het Remembrance Day hier in Canada. Remembrance Day was op zaterdag 11 November maar omdat we op zaterdag geen school hadden, werd er een ceremonie gehouden in de school op vrijdag.
Het vierde lesuur (het laatste dus) gingen alle leerlingen naar de gymzaal en alle internationals kregen in de hal allemaal de vlag van hun eigen land en een bordje met je eigen land erop. Op alfabetische volgorde van alle landen in een rij klaar om de gymzaal in te lopen. Ik en Ewout (de andere Nederlandse international) liepen dus samen. Ewout is heel erg leuk dus hij kon de vlag makkelijk alleen vasthouden en ik liep voor hem met een bordje waar Netherlands op stond.
We liepen de gymzaal en liepen naar onze plek toe waar we toen gingen zitten.
Het National Anthem werd gezongen en mensen speelden op doedelzakken (Nova Scotia heeft ook een beetje schotse cultuur). Er werd gespeeld door de orkest band en er werden andere dingen gezongen. Het was heel erg leuk om te zien en ook interessant. Een aantal leerlingen die je normaal gewoon door school ziet lopen waren allemaal in een soort militaire pakjes verkleed en marcheerden de gymzaal in, en om eerlijk te zijn zag dat er best indrukwekkend uit.

Laatst ging ik naar mijn tweede hockeywedstrijd waar ik toen ook een trui heb gekocht waar EAGLES op staat. Julia houd niet zoveel van de hockey wedstrijden, maar gelukkig is Charlotte (een andere Duitse vriendin) van gastgezin gewisseld en nu woont ze een stuk dichterbij, en ze vond de wedstrijd heel erg leuk en zij heeft dezelfde trui gekocht.
Dus nu kan ik ook altijd met Charlotte gaan.

Ik heb de foto’s die ik eerst niet kon plaatsen bij de laatste blog geplaatst (eindelijk). Ik heb een nieuwe manier gevonden, maar ik kon niet goed zien welke foto’s ik plaatste dus het kan zijn dat er een of twee dubbel zijn geplaatst, sorry daarvoor.
Ik hoop in ieder geval dat jullie zullen begrijpen hoe mooi de Cabot Trail is en hoe mooi het hier is in Canada.

Volgende week gaan alle internationals met elkaar naar een hockey wedstrijd en daarna kunnen we de spelers ontmoeten. En we gaan ook samen naar de film. Dus daar zal ik de volgende keer over vertellen.

Voor de rest heb ik eigenlijk niet zo heel erg veel om te vertellen, behalve dat ik jullie allemaal heel erg mis.