vakantie en rugby

En dan schrijf ik ein-de-lijk weer een blog.
Woah het is echt lang geleden dat ik heb geschreven en ik zal ook geen lange intro schrijven want jullie hebben allemaal al waarschijnlijk veel te lang gewacht.

Ik heb een lijstje in mijn telefoon genaamd “Blog Topics” en ik zal maar gewoon beginnen met schrijven over het eerste onderwerp dat ik erin heb gezet.

Lang, lang geleden was een vriendin van mij jarig, Helena uit Duitsland.
Dus gingen we met een aantal vriendinnen en vrienden uit eten bij Wendy’s.
En daarna gingen we naar de bioscoop om de film “Black Panther” te zien.
We hadden nog ongeveer ruim een half uur voordat de film zou starten dus besteedde we onze tijd in de arcade.
De film zelf, Black Panther, was ontzettend gaaf en ik raad hem zeker aan.

Volgende op mij lijstje is “Tubing” (sleeën). Ik ging samen met Michelle en Julianna naar de skiheuvel waar Andrew ook werkt. En daar hebben ze naast skiën ook een aparte heuvel waar je kan sleeën. Maar niet zomaar sleeën hoor!
Je stond dus in de rij te wachten en uiteindelijk kreeg je een tube (een slee dat meer op een klein rubber bootje lijkt) naar je toe geschoven, die moest je dan vastpakken en dan was een soort van lopende band die je de heuvel opbracht. Dan kon je kiezen tussen twee banen naar beneden. De banen zijn uitgegraven in de sneeuw, en de een is net wat steiler en met meer bochten dan de ander. En dan kon je ook nog kiezen of de mensen die je naar beneden duwden je konden draaien of niet. Al met al het was een hele experience en na vier of vijf rondjes was ik er wel meer klaar mee (‘ik ben veel te oud hiervoor haha’).
Daarna kregen we nog wat te eten in de kantine daar en de rest van de familie was er ook dus het was erg gezellig.

Toen kregen we eindelijk vakantie!!!
In March break gingen we familie opzoeken in Halifax.
Dus moesten we natuurlijk eerst vier uur rijden want dit is wel Canada dus alles is verweg. Maar ik denk dat ik toch nu heus wel gewend ben aan afstanden rijden sinds het eigenlijk helemaal niet zo lang lijkt. Maar dat kan ook wel weer liggen aan het feit dat Canada ontzettend mooi is dus het uitzicht was altijd prachtig.
Eenmaal daar aangekomen was het maar voor heel even ongemakkelijk omdat ik die mensen nog niet heel erg vaak gezien had, en daarmee bedoel ik alleen maar bij kerst.
De familie bestaat uit een zoontje Caleb, een dochtertje Clara een vader Bernie (?) en een moeder waarvan ik de naam echt niet meer weet.
Het hele weekend bestond vooral uit tafelhockey (ja dat bestaat) spelen met Caleb terwijl Clara op mijn rug probeert te klimmen wat Julianna dan natuurlijk ook wil doen.
We bleven daar maar voor twee nachten en ik sliep op de bank en het was comfortabeler dan het klinkt hoor. Ze hadden ook een hond die vooral veel voor stofzuiger speelde en ik had eigenlijk bijna geen tijd nodig om aan hem te wennen sinds dat hij niet erg wild en springerig was en dat was vooral erg fijn.
De tweede dag gingen we eerst naar een hele grote winkel, zo’n winkel die je echt in de US kunt vinden. Alles was er erg groot en je kon er ook meubelen kopen. Daarna gingen we de stad in en we bezochten een gebouw dat je heel erg kunt vergelijken met Nemo in Amsterdam. Het was wel wat kleiner maar ze hadden daar ook al die bellen en Julianna en de andere kinderen hebben zich erg vermaakt.
Daarna gingen we nog ergens eten en ik had erg veel honger dus bestelde ik wat meer dan normaal en volgens mij ging ik in tien minuten van hongerig naar helemaal propvol!
In de avond ging ik samen met Michelle en de andere moeder naar de Ikea, die net nieuw was en de grootste was van Noord-Amerika (of zoiets).
Het grappige aan de Ikea was dat de ingang precies hetzelfde was als die in Delft.
Met zere voeten van al het rondlopen kwamen we weer naar buiten en daarna gingen we naar huis en lekker naar bed.
De dag daarna gingen we in de ochtend nog een oma bezoeken en daarna gingen we naar huis.

De rest van de vakantie heb ik waarschijnlijk gewoon veel met vrienden rondgehangen en uitgeslapen want er staat niets meer in mijn lijstje over de vakantie.
Bij nader inzien kan het zelfs zijn dat Helena’s verjaardag en het sleeën in de vakantie was hehe.

Daarna begon rugby training op school maar daar zal ik aan het einde pas over schrijven.

School begon weer en over het algemeen gaat school goed en is erg leuk. Niet dat dat zo verbazend is als je iedere dag dans en yoga hebt maar toch.
Voor dans doen we steeds meer presentaties en laatst deden ik en mijn groepje een samba dans en moesten we ook nog een PowerPoint presentatie geven over de Samba en Brazilië en volgens mij ging het wel goed.
We leerden eerst veel culturele dansen uit veel verschillende landen en sommige waren heel grappig en anderen vertelden hele verhalen. Nu zijn we bezig met de voorbereiding voor onze presentaties op de basisschool. We gaan binnenkort naar de basisschool naast onze school en dan gaan we met zijn alle dansjes doen (yay!)
En binnenkort doen we ook nog ergens een flashmob, en ik hoop vooral dat het goed zal gaan.
Voor yoga doen we natuurlijk veel verschillende posities, sommige waarvan ik niet eens wist dat ik ze kon doen, en meestal doen we daarna een meditatie (beste moment van de dag) waarin ik soms gewoon in slaap val (ik kan er vaak niet zo veel aan doen hoor!)
Frans en wiskunde gaan ook gewoon goed en volgende week krijgen we weer rapporten en ik verwacht toch wel redelijk goede resultaten.

Niet veel later ging een Japanse vriendin van mij weg die ook in mijn dansklas zat.
Mao gaf een afscheidsfeestje bij haar thuis en het was echt ontzettend gezellig.
Toen iedereen aanwezig was wou de gastvader ons meteen de pasgeboren lammetjes laten zien. Twee waren zelfs de dag ervoor geboren, het was zo ontzettend schattig!
Ze hadden ook twee gigantische paarden en kippen.
Toen we weer terug naar binnen kwamen mochten we de pizza beleggen en daarna gingen we spelletjes spelen terwijl we wachten op de pizza.
Toen we aan de pizza zaten kwam ook de laatste vriendin binnen, Ingra die ook in mijn dansklas zit en haar moeder was er ook die helmaal vanuit Brazilië was overgevlogen in de vakantie.
Diezelfde dag was het ook St. Patricks day en het is een Ierse feestdag dus na het eten hielden we een fotoshoot en iedereen droeg ontzettend veel groene hoeden, kettingen en andere versieringen.
Tijden het avondeten waren er ook een aantal andere familieleden op bezoek omdat het een feestdag was en het was ontzettend gezellig en Mao’s gastfamilie zijn ontzettend leuke mensen.
Na het eten gingen we naar Mao’s kamer om ons uit te leven op de Just Dance.
Ik moet zeggen, er zijn heel wat gekke filmpjes gemaakt.
Helena en ik sliepen in een kamer die nacht en volgens mij hebben we tot ongeveer twee uur ’s nachts gekletst.

Toen was het Pasen. En Pasen in Canada is toch net iets groter dan in Nederland.
In Nederland gaat het vooral om het eieren zoeken en dat doen ze hier zeker ook en toen ik die ochtend naar boven liep zag je ook overal door het huis paaseieren liggen, maar ze geven hier ook cadeautjes. Het is net als die grote sokken met cadeautjes erin die je bij kerstmis krijgt, maar deze keer zaten de cadeautjes in een rieten mandje. Ik heb heel wat gekregen waaronder leuke kettinkjes, een knuffel, douchespulletjes en nog veel meer.
Die middag gingen we bij de familie van Michelle eten. En natuurlijk kregen we een turkey dinner, maar dan dit keer voor lunch. Ik had niet al te veel opgeschept want in de avond kregen we weer een turkey dinner maar dan deze keer bij de familie van Andrew thuis.
Die hele dag was erg gezellig en vol met eten.

Het weer in Canada was toen en nu nog steeds erg nat, en vooral in en na de March break kregen we nog heel wat sneeuw en op een donderdag hadden we zelfs een dag vrij door een hevige sneeuwbui de avond ervoor.
Het lijkt nu beter te worden en vandaag was het zelfs negen graden.
Normaal zitten we hier rond de nul en een graden.

Toen zijn Helena, Lilith (vriendin uit Oostenrijk) en ik nog wezen shoppen voor rugby, want ondertussen waren we toegelaten in het team. Nogmaals ik zal aan het einde alles over rugby vertellen.
We hebben in het winkelcentrum nog lekker gegeten en geshopt en daarna namen we de taxi naar school voor rugby training.

Op school was ik toen ook druk bezig met wiskunde projecten. Voor het tweede deel van het jaar kregen we vier projecten die allemaal met financiën te maken hadden. We moesten uitzoeken hoeveel we in totaal betaalden aan onze studie en waar we in die tijd verbleven. We moesten uitzoeken hoeveel we ongeveer uitgaven per twee weken en nog meer van dat soort dingen, en nou ja dat gaat wel prima denk ik.

Niet zo ontzettend lang geleden gingen we met mijn coördinator en onze groep bowlen. Het was ontzettend gezellig en in onze groep zit ook een Belgisch meisje dus kon eindelijk weer eventjes Nederlands praten.
Het bowlen deden we niet met van die grote ballen met gaten erin maar we kregen kleinere ballen en volgens mij heet het in het Nederlands kegelen.
Het was leuk want je kreeg meerdere kansen en ik had zelfs een keer een strike gegooid!
Daarna kregen we nog lekker te eten en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.

Niet veel later kwamen de 8th graders langs op onze school om te kijken naar de school waar ze uiteindelijk waarschijnlijk terecht zullen komen.
En naast de band en de cheerleaders moesten wij als dansklas ook optreden. Nou waren we toen al bezig met country dancing en we hadden al met twee groepen onze choreografieën bijna af en het was echt wel een leuke dans hoor, maar voor een optreden moesten we er dingetjes bijverzinnen en uiteindelijk was het veel minder leuk.
Dus ben ik blij dat het over is. (we moesten twee keer optreden).

Ik was verbaasd toen papa en mama de eersten waren die mij hierover vertelde, want blijkbaar was het ook in het nieuws in Nederland, maar laatst was er een bus met hockey spelers verongelukt ergens in midden Canada. Een paar dagen daarna had school een dag voorbereid waarin iedereen in een jersey of in het groen naar school kon komen om ons verdriet voor al de spelers en hun familie te laten zien. School heeft toen ook een foto gemaakt van alle kinderen die iets droegen.
De hockey playoffs zijn nu ook volop aan de gang in Canada en op tv zie je ook dat alle coaches en andere belangrijke mensen aan de zijlijn groene lintjes dragen aan hun kleren.

Op school hebben we ook iets dat coffeehouse heet.
Ik was er nog nooit eerder naartoe geweest, maar het zijn vooral kinderen in music class die kleine presentaties kunnen voorbereiden. Je komt erin om een kleine donatie te geven en dan kun je lekker in de pauze genieten van allemaal verschillende optredens.

Niet zo erg lang geleden was het de verjaardag van de oudste zoon van de broer van Michelle. We gingen naar een restaurant op een donderdag en die dag hadden ze een speciaal chicken wing menu dus hebben we daar erg lekker kip zitten kluiven.
Liam werd negentien en hij zou nu voor het eerst kunnen drinken in Canada, maar het was geen geheim dat het zeker niet zijn eerste keer was.

Vorige week op school hadden we ook nog pizza party. Nou ja, het was niet erg anders dan alle andere keren.

Gisteren ging ik na rugby training samen met Helena naar het winkelcentrum.
Daar gingen we snel wat kleine dingetjes kopen voordat we gingen lunchen omdat we die dag nog net echt tijd hadden gehad om te eten en ik bestelde een spaghetti met (grote) gehaktballen, omdat de gehaktballen in dat restaurant heel erg goed zijn.
In dat restaurant werken ook veel kinderen van school, en hoe vaak ik er ook kom ik ben nooit echt voorbereid om al die bekende gezichten te zien haha.
Het eten was prima en daarna gingen we het winkelcentrum in om te shoppen.
Ik moest vooral sportkleren hebben omdat ik nu naast dans en yoga ook nog rugby heb.
En ik heb ook mijn schoenen gehaald voor prom die ik per ongeluk had gevonden,
We hadden veel tijd en het was erg gezellig.
Helena’s gastzusje (Luna of Nanyoung) was ook in het winkelcentrum en met zijn drieën zijn we na het shoppen naar een Japans restaurant gegaan waarin we onder andere sushi hebben gegeten.
En ons toetje was gefrituurde banaan met mango ijs en het was ontzettend lekker. Daarna gingen we nog heel snel naar de Asian market voordat Helena’s gastmoeder ons kwam ophalen.

En dan zijn we eindelijk na vier pagina’s aangekomen bij vandaag en dan zal ik nu eindelijk vertellen over rugby.
Rugby is veel leuker dan ik had verwacht, en het is heel erg fijn om lekker de deur uit te gaan.
Ik heb nu training op maandag van vier tot half zes, en op woensdag hetzelfde. Dan heb ik op zaterdag van negen tot elf in de ochtend en zondag ook. En ja dat betekend dus dat ik niet meer kan uitslapen.
Voor de eerste trainingen was het nog veel te koud om naar buiten te gaan en de grond zou veel te hard zijn, dus oefenden we binnen in de gymzaal van school. Iedere dag leerde ik ontzettend veel en alle meiden zijn heel erg aardig en de coaches ook. Na een aantal trainingen moesten we al onze gebitjes halen, en die gebruiken we nu dat we buiten oefenen volop.
Buiten is toch wel anders dan binnen en mijn benen zijn al mooi versierd met blauwe en paarse plekken.
Iedere vrijdag avond blijft Helena slapen bij mij zodat ze op zaterdag ochtend met ons mee kan rijden naar training, en hierdoor ben ik dus nog betere vriendinnen met haar geworden.
De buiten training was eerst nog koud en vooral ontzettend nat en zelfs nu nog ligt er heel wat modder op het veld.
Een dag kwamen we aan daar en na inspectie zei de coach dat we weer naar huis konden omdat er te veel ijs lag op het veld.
Nu ben ik vooral nog heel veel aan het leren maar ik heb het gevoel dat ik zeker geen slechte speelster ben en iedere dag leren we weer nieuwe strategieën en regels van het spel.
Morgen om vijf uur is onze allereerste wedstrijd en ik ben echt ontzettend nerveus. We spelen tegen het beste team van de drie teams die spelen, en de kans is groot dat we verliezen maar het gaat mij er vooral om dat ik nu vooral leer hoe alles precies zal gaan zodra we een echte wedstrijd spelen.
Ik kan nog pagina’s schrijven over rugby maar ik wil deze blog niet al te saai maken.

Ik ben blij dat de winter aan een einde blijkt te komen, en dat ik in het rugby team zit.
Want in zo’n wintertijd denk ik vooral veel aan verdrietige dingen nu ik hier zo alleen ben in Canada. Maar mijn jaar hier is alweer voorbij in een paar maandjes en ik heb heel erg veel zin om iedereen weer te zien!

Volgende week dinsdag heb ik geen lessen ook al ben ik wel op school. Want we gaan de hele dag spelen met jazzband voor andere klassen. En in de avond om zeven uur hebben we een optreden voor ouders.

Volgende week zondag is er een family appreciation dag met al onze coördinators en gastfamilies en ik ben erg benieuwd wat we allemaal gaan doen.

Dan zal ik het hierbij laten want dit is nu al de vijfde pagina die ik schrijf en jullie zijn waarschijnlijk allang in slaap gevallen.

Toch hoop ik dat dit het wachten waard was en dat jullie deze blog leuk vonden.
Ik hoop ook dat jullie alles begrijpen, want ik heb dit zo ongeveer in een keer geschreven (mijn vingers doen pijn).