Aankomst

Er is echt ontzettend veel gebeurd de laatste 2 dagen....
Maar laat ik maar gewoon bij het begin beginnen.

In het hotel werd ik redelijk vroeg wakker, en we hadden ontbijt enzo, en daarna gingen we met een busje naar Sydney toe.
In de ochtend dacht ik me nog wel fit te voelen, en het eerste uur in de bus viel ook nog wel mee. Maar daarna begonnen ik en de andere kinderen in de bus zich toch wel een beetje uitgeput te voelen. Het is grappig hoe Halifax en Sydney zo dichtbij lijken te liggen van elkaar, maar het is 4 uur rijden. En 4 uur als je moe bent, is heel erg lang.
Het ironische was wel, dat er aan de achteruitkijkspiegel een kaartje hing waarop stond 'Driving is like coloring, you have to stay between the lines.' maar de bestuurder zelf had daar soms toch wel een klein beetje moeite mee omdat hij echt constant aan het kletsen was.
Cape Breton is trouwens prachtig, het is groen tot waar je maar kijken kan. en ik zag zelfs 2 herten lopen tijdens de rit.

Nou goed, toen kwamen we aan, en eerst zag ik mijn gastgezin nog niet, dus ik stond daar maar een beetje oncomfortabel, maar toen opeens kwamen ze uit zo'n huis, en ik wist niet meer wat ik moest zeggen, dus de "meeting" ging een beetje onhandig, maar echt mijn gastgezin zijn echt de liefste mensen ooit!!

Eenmaal aangekomen thuis, ontmoette ik eerst de hond (Riley).
En Riley is echt de beste oefenhond die je je kan voorstellen, het is alsof hij merkte dat ik niet comfortabel met hem was, en dat hij daardoor een stuk minder naar mij toe kwam.
Nu gaat alles goed tussen mij en Riley, en het is echt zo fijn hoe comfortabel ik nu met hem ben.

Toen lieten ze me het huis een beetje zien. En Julianna heeft echt een ontzettend schattige kamer, en het past ontzettend goed bij haar, want ik heb nog nooit een schattiger kindje gezien dan Julianna.
Toen liet Andrew (mijn gastvader) me mijn kamer zien, en eigenlijk heb ik niet alleen een eigen kamer, ik heb eigenlijk gewoon zo ongeveer de hele basement voor mezelf. Eigen kamer, eigen inkoopkast, eigen badkamer. Echt, ik had me dit jaar helemaal geen luxe voorgesteld, maar I Love It.

Toen had ik maar 10 minuten om me snel klaar te maken, want we gingen meteen de oma van Julianna (moeder's kant) ophalen, en daarna gingen we door naar een camping, waar op dat moment zo ongeveer 130 kinderen rondliepen. Want gisteren was er op die camping alvast een voorproefje voor Halloween. Het was echt zo leuk en nieuw, om al die kinderen in de meest gave en gekke outfits te zien, en al die caravans en huisjes waren helemaal in Halloween Style versierd. We hebben daar ook "supper" gegeten. (Ik heb net opgezocht wat het betekende, wat ze hebben dat woord gisteren echt 20 keer herhaald en ik had echt geen idee waar ze het over hadden).
Supper bestond uit hotdogs, hamburgers en andere dingen van de barbecue.

Bij de mensen waar we aten was ook een internationale student uit Frankrijk, Hij heet Nicolas (Spreek je uit als Nicola) maar de Canadezen kunnen het niet goed uitspreken dus hij gaat onder de naam Nicolai of Nicolas (met s) en ik ga meestal onder de naam Marlene (Marlien).
Daarna hadden we een Campfire, en ik heb toen geprobeerd een marshmallow te roosteren. De eerste heb ik helemaal verbrand, maar de tweede was eigenlijk erg goed gelukt.
Toen was ik doodop en Julianna ook, dus toen we naar huis gingen ben ik meteen naar bed gegaan. (Beste bed ooit!!)

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, ben ik maar mijn kamer in gaan richten.
Daarna ben ik naar boven gegaan met de "Dutch treats" die ik had meegenomen. Meestal als ik naar boven loop gaat Riley blaffen door het geluid, maar voor de rest is Riley echt ontzettend rustig.
Voor het ontbijt had ik Oatmeal. Ik wou het graag proeven, maar ik denk dat ik toch liever brood heb.

Daarna gingen we familie opzoeken aan Andrew's kant. Dat was ook op een soort camping, omdat ze daar hun vakantie doorbrengen.
Het was aan het water, en in dat water zitten heel veel soorten vis, omdat het zoet en zout is ofzo. Andrew gaat me een keer meenemen om te vissen, en de vis die we dan gevangen hebben gooien we dan op een plek neer, en dan komen er adelaars op af. (hij heeft me er een filmpje van laten zien, zo cool!!). We gaan ook een keer ijsvissen, daar heb ik veel zin in.

In het huis van die familie kwam ook een zus van Andrew langs met een wat wildere en springerige hond, en zelfs Andrew zei dat hij niet zo van die hond hield. Dus ik bleef veilig op afstand. Ik ben in dat huis een stuk "closer" geworden met zowel mijn gastgezin als hun familie, het zijn echt zulke leuke mensen. Ik zal hun waarschijnlijk vaker dit jaar zien.
In dat huis werden mijn "Dutch treats" ook volop gegeten.
En echt nogmaals Julianna is echt zo ontzettend schattig, maar ook heel erg ondeugend. Ik moet wel nog even haar babytaaltje leren, want de helft van de tijd brabbelt ze dingen, alleen versta ik er geen woord van.

Toen we terug naar huis gingen met de auto was Julianna toch net iets minder schattig, ze wilden niet in haar zitje, en ze heeft de hele terugreis (een kwartier/twintig minuten lang) gehuild en geschreeuwd. Ze werkte ook Riley redelijk op de zenuwen toen. Op een gegeven moment had ze zich zelfs voor de helft uit haar riempjes gewurmd, waardoor we snel de vluchtstrook op moesten rijden, nou ja, toen hield het geschreeuw al helemaal niet meer op.

Terug thuis heb ik een beetje tijd voor mezelf genomen in mijn kamer en daarna heb ik boven met Michelle en Andrew nog baseball zitten kijken, terwijl Andrew me vragen stelde over het boek dat ik hem en Michelle had gegeven over Nederland.

Nogmaals, mijn gastgezin is echt superlief. Michelle is een ontzettend goede en lieve moeder, en Andrew heeft een leuke humor, en hij is prettig om lekker mee te praten. Julianna is (zoals ik al zei) gewoon ontzettend schattig en knuffelbaar.
Met Riley gaat ook alles ontzettend goed, en de kat Abby doet lekker haar eigen ding en is heel rustig.

Morgen zal ik mijn vakken gaan kiezen en de andere internationale studenten ontmoeten.

Goodnight